Van 0 naar 2100 meter.

Zo, vandaag wederom een mooie drukke dag achter de rug. Ik denk dat we beiden wel een paar liter zweet kwijt zijn geraakt vandaag. Maargoed, eerst eens verder gaan waar we gebleven waren met loggen, en dat was in Melaka.

- Fotos kan ik hier in dit hostel helaas niet uploaden, ter illustratie maak ik gebruik van fotos gegoogled op het net -

Op onze tweede dag in Melaka, hebben we gebruik gemaakt van de 'diensten' van een Riksja-fiets-man. Deze mannen dienen als soort van lokale gids en vertellen je over alles wat je maar wil weten (mits je maar betaald voor zijn tijd). Eigenaardig genoeg zijn deze mannen in dienst van de regering en maakt het deel uit van een groter plan om het toerisme op gang te krijgen (http://bit.ly/yLq35). Deze man heeft ons dan ook gebracht naar zo'n beetje 'alle' bezienswaardigheden in de buurt en wist bij alles een goed verhaal te vertellen. Achteraf heeft hij ons meer laten betalen dan nodig was, maar omdat hij zo'n geweldige tour heeft gegeven, namen we dat voor lief (andere berijders vertellen hun klanten helemaal niks, maar spelen kei-harde muziek - happy hardcore style :S).

Na de fietstocht zijn we musea gaan bezoeken. En in die musea hebben we enorm veel informatie gekregen over de nederlandse colonisatie en de invloeden die het gehad heeft op het - nog steeds - alle daagse leven. Grappig genog zijn er zoals eerder geschreven nederlands-genaamde straten (jonker st., heeren st.) en heet het stadhuis b.v. het "stadthuys". Ook op de grafstenen bij een oude kerk (gemaakt van stenen uit zeeland/NL) zijn zinnen te lezen als "Hier leyt Egbert Huybrecht".

Daarnaast zijn we ook in "The kings palace"  geweest. Een kleinere replica die dienst deed om de historie van melaka te laten zien. Het paleis is volledig van hout gemaakt - er is dus ook geen gebruik gemaakt van spijkers e.d. -.

's Avonds zijn we begonnen aan een ander bekend evenement. De Jonker Walk. Waar het kort op neer komt is dat de Jonker Street (en andere delen van China Town), vol gestopt zijn met kleine kraampjes. Daarnaast worden er optredens gegeven van lokale verenigingen (dans, ballet, tai-chi). Hier hebben we heerlijk gegeten (sushi, wan-tai-mee, gefrituurde aardappelkoekjes,  dumplings, gefrituurde kip, vers geperste limoen sap+honing, in filo-deeg gewikkeld groentemengseltje).

Ook hebben we in Melaka nog een aantal andere reizigers ontmoet (Anna/v/25/australie,Simon/m/25/Engeland,Trisha/v/44/USA,argentijnse-gast/m/27/Argentinie) waarmee we samen op pad zijn geweest. Samen met hun hebben we een zooitje fietsen gehuurd, waarmee we de straten vervolgens onveilig hebben gemaakt. Het linksrijden viel nog niet mee, maar dit was vooral omdat niemand consistent links reed. Grappig was dat niemand dat ooit gezien had, een groep blanken op fietsen. Iedereen zwaaide dan ook glimlachend en we werden zelfs een aantal keer op de foto gezet.

Overigens willen een boel mensen zowiezo met ons op de foto. Zo waren er zelfs twee (blijkbaar) Bekende Maleisiërs (beeldschone vrouwen, modellen?) die door twee professionele fotografen gefotografeerd werden, en naar ons toe kwamen of ze met ons op de foto mochten.

Hoe dan ook, tot zo ver onze gebeurtenissen in Melaka. We hebben hier een hoop lol gehad, en ook leuke nieuwe contacten op gedaan.

Naar Cameron Highlands

Zondag was het tijd om weer verder te gaan. En wel naar de Cameron Higlands. Dit via bus (Melaka -> Kuala Lumpur, Kuala Lumpur -> Cameron Highlands), en zonder reserveren of boeken.

In eerste instantie ging alles goed. Aangekomen op het busstation van Melaka hoefden we slechts 30 min te wachten tot de bus naar Kuala Lumpur vertrok. Van af Kuala lumpur ging het echter wat minder. De bus die we gereserveerd hadden van half 1 naar de Cameron Highlands was onderweg ergens kapot gegaan, waardoor we op de eerst volgende bus moesten wachten. Aangezien alle andere bussen op dat moment ook al vol (gereserveerd) zaten, kon dit pas om 15:30.

Uiteindelijk kwam de bus toch een uur eerder, dit geheel zonder notificatie waardoor ik zeker weet dat een aantal mensen om 15:30 weer voor niets stonden te wachten. Voor ons in ieder geval een geluk dat we er toevallig 'net' weer waren na een korte wandeling door Kuala Lumpur.

Eenmaal op de snelweg bleken we alleen helemaal niet zo snel te gaan. De gps op mijn telefoon gaf 72km/uur aan, terwijl we er 110 mochten. Daarnaast maakte de bus een enorm lawaai en we hadden het vermoeden dat we in een afdankertje zaten die ze nog ergens vandaan hadden getoverd. Na 2 uur rijden stopte de bus in een afgelegen straatje, waar er een of andere monteur (dat kon je zien aan de tent, waar onder tal van verroeste auto onderdelen lagen) begon te sleutelen aan de bus. Dit duurde ongeveer een half uur, waarna de bus eindelijk een normale snelheid had.

Overenthousiast als de buschauffer was, nam hij sommige bochten toch wat ruim, waardoor hij bijna een auto schampte... Ik moet nog steeds denken aan het libische stelletje die in die zelfde bus op weg was naar hun huwelijksreis... Dat moet een mooi begin geweest zijn voor hun huwelijk.

Uiteindelijk zijn we om 20:00 aangekomen, 4 uur later dan verwacht.

Cameron Highlands

De eigenaren van ons huidige hostelletje zijn werkelijk veel te vriendelijk. Alles wordt hier voor je gedaan en ze durven zelfs ons vuile wasgoed te wassen voor slechts 1,20 euro. Stiekem hoop ik zelfs dat ze het nog strijken ook, maar dat zien we morgen wel.

Vuil was ons wasgoed overigens zeker, nadat we vandaag een dagtocht hebben gemaakt met gids en al. Zo hebben we 3 uur door de jungle gelopen om 's werelds grootste bloem (eigenlijk een paddenstoel) te zien (v.b. http://bit.ly/4GEIwN ). De trip zelf was overigens ook zeer de moeite waard. Van alles geleerd over de verschillende planten en bloemen. Bananen bloemen gegeten, water uit bamboe gedronken, verfrist bij een waterval. Maar ook bij de Natives blaaspijp leren schieten.

Deel van de tour waren tevens een bezoek aan Thee plantages. We weten nu wat het verschil tussen groene en zwarte thee is ;) En waar/hoe de beste thee gemaakt wordt. Tevens zijn we bij een vlinder/insecten tuin geweest, waar we alle nasty critters van maleisie hebben mogen zien/voelen. Zo waren daar tal van bizarre slangen,sprinkhanen, hagedissen(Achtigen), schorpioenen, duizendpoten, padden en natuurlijk vlinders.

Ook hebben we zo'n beetje alle beesten vast mogen houden. Zo heeft roos drie schorpioenen op haar arm gehad, had ivo een duizendpoot om zijn pols die niet meer los liet. Hebben we de grootste kevers ooit vast gehad en nog veel meer leuks, maar dat zien jullie wel als de fotos komen.

Overigens zijn we ook nog langs een aardbeienplantage geweest. Dit was niet zo heel interessant aangezien het gewoon dezelfde planten waren als bij ivo's opa/pa in de tuin. Vernieuwend is echter de manier waarop ze gekweekt werden. De planten worden geplant in een zak met mest welke continu bevochtigd wordt.

Goed, genoeg geschreven. Etenstijd! Het is hier tenslotte al 20:00 uur (bij jullie 1 uur in de middag).

Veel Liefs,

Ivo en Roos

p.s.: de 2100 meter gaan we morgen pas halen met een wandeltocht.